Farûk Sakik
Li cîhanê peyva ‘şehîd’ û ‘qehremaniyê’ gelek tê bikaranîn. Herkes ji aliyê xwe de ji bo berjewendiyên xwe bi kar tînin.
Lê divê di destpêkê de em van herdû peyvan bi kar neynîn. Bibêjin; ‘cangorî û leheng’.
Li cîhanê di dîrokê de gelek lehengên navdar hene. Wan lehengan di demên zor û zahmet de, pêşengiya civaka xwe kirine.
Dî dîrokê de navê gelek lehengan derbas dibe. Mînak yek ji wan Che Guevera ye. Van kesan û Che Guevera di nav wan de ji bo civaka xwe leheng bûn. Ji bo me ne leheng bûn. Û em mînaka li derve negirin.
Em vegerin lehengê xwe. Em vegerin cem Mazlûm Dogan û Mahsûm Korkmaz-Egîd.
Li Kurdistanê jî, di her demê de lehengên mezin derketin ser dika têkoşînê.
Pêvajoyên ku êdî hêvî nema bûn, hin leheng, ew rewşa ku ber bi jêr ve diçû guherandine û dawî li wê rewşa metirsîdar anîne.
Lehengiyê ne bi tenê di warê leşkerî de, di heman demê de di hemû warên jiyanê de jî xwe da der. Lehengên têkoşîna doza Kurdistanê di her serdemê de, bi rêbazên cur bi cur hem hebûna xwe û hem jî şerên xwe meşandin.
Ji wê rojê heya îro, li dijî zilmê weke leheng ji bo pêşketina mirovahiyê bi rola xwe rabûne. Fîlozof, nivîskar George Santanya, dibêje; “leheng ew kes e ku cesareta xwe bê şahid nîşan dide.”
Mazlûm Dogan jî wisa bû. Dema çalakiya xwe ya fedayî pêk anî şahidê wî tune bûn. Hevalên wî jî hetanî 3 darikê kibrîtê nedîn hinek bi sîtem bûn.
Lê Mazlûm baş fikirîbû li benda Newrozek din nema. Roj ew roj bû. Pêdivî bi şahidekî jî tune bû.
Dema ku çalakiya canbexşane pêk anî li pey 3 darikên kibrîtê yê şewitî û gotina “Berxwedan jiyan e” jî hiştibû. Ev 3 darik û ev gotin wê rêberî bikirina di dewsa wî de. Mahsûm Korkmaz-Egîd, pêşengê pêngava 15‘ê Tebaxê bû. Bi wê çalakiya xwe bêdengiya 100 salî bi dawî kir. Piştî vê çalakiyê herkesî nav û dengê Egîd bihîst. Li Kurdistan ev nav belav bû.
Lê esas lehengiya wî di 28’ê Adara 1986’an de li çiyayê Gabarê di şer de derket pêş. Û di vî şerî de jî şehîd bû. Ji şehadeta wî re jî tu kesî şahidî nekir. Ew roj bi şehadeta xwe kî dizane çiqas heval û hogirên xwe di vî şerî de rizgar kirî bû..
Ji bo ku leheng hin kesên wiha bûn. Ne bi tenê di jiyanê de leheng bûn. Di heman demê de piştî mirina xwe jî lehengiya wan ji serkeftinê re rêhberî bikira.
Ka bêjin li cîhanê kesên li du xwe bi lehengiya xwe jiyanek nû dane destpêkirin nîşanbidin. Îroj li Kurdistan her gerîlayek û şervanek ji bo Kurdan leheng in. Lehengên, leheng Egîd in. Ji lehengiyek gerîla re me di van demen dawî de şahidî kir. Dema ku di sibata sala 2021‘ê de li Garê êrişên dijmin dest pê kirin me ji têkçûna artêşa dagirker re şahidî kir. Erdoganê behsa mizgîniyek kiribû lê bi cenazê çend dîlên şer ên di dest PKK‘ê de bûn vegeriyan Enqerê.
Di Adara 2024‘an de, Murat Karayilan jî behsa mizgîniyek kir û hefteyek şûnde jî ev mizgînî bi raya giştî re bi delîlan par vekir. Murat Karayilan bi legehengiyên gerîla bawer bû ku mizgînî dida. Hevalê Mazlûm Dogan û Mahsûm Korkmaz bû, çi bigota diviya pêk baniya. Û pêk anî.Êdî SÎHA‘yên dewleta dagirker li asîmanan nebûn, li jêr di bin mekapên gerîla de bûn