Bi vê gotinê û vê fikrê ku ji malzaroka dewleta tirkî ya faşîst afiriye, Tirkên faşîst dixwazin bi her şêwazî nasname, çand û hebûna Kurdistanê tine bikin û ji bo pêkanîna wê her tiştî dikin.
Kurdê mirî yê dixwazin, yan di aliyê bedenî, yan aliyê manewî, yan aliyê exlaqî de mirî be.
Ji ber wê Kurd destpêkê di aliyê bedenî de kuştin û qirkirina wan hat xwestin. Niha jî di gel kuştina bedenî, pêwîstiya wan bi Kurdê di aliyê çandî, manewî û exlaqî de mirî heye. Ev jî bi riya kesên xayîn kirin û hê jî dikin. Hesen Xeyrî, Şemdîn Sakik, Yezdan Şêr û Osman Ocalan çend ji wan kesên xayîn in.
Lê li hemberî vê rewşê Kurdê ku were veşartin jî lê namire, hebû û hê jî hene. Ew jî Kurdên girêdayî xak, welat û gelê xwe bûn û li hemberî zordestî û dagîrkeriyê serî dananîn. Tiştekî xwezayî ye ku li hemberî qirkirina ku dewleta tirkî dixwest li dijî gelê Kurd pêk bîne, helwestek hebe. Lê ji bo birêxistinkirina vê helwestê jî pêwîstî bi rêberan hebû. Şêx Seîd, Seyid Riza, Elî Şêr, Nûrî Dêrsimî, Ihsan Nûrî Paşa û hwd. Ev erkê rêbertiyê girtin ser milê xwe û bi fedakarî pêşengî kirin.
Ji malzaroka vê berxwedan û têkoşînê Rêber Abdullah Ocalan ji dayîk bû û erkê rêberên me behsa wan kirî -ku di wî erkê xwe de bi ser neketibûn- girt ser milê xwe û di ciwantiya xwe de dest bi têkoşînê kir. Vî rêberî ku dewleta tirkî ya faşîst jê pir tirsiya gavên pir mezin û berbiçav avêtin û împratoriya bi xwînê hatî avakirin, hejand.
Rêber Abdullah Ocalan destpêkê xwe berda kûrayiya dîroka Kurdistanê. Di vê dîrokê de serhildan nas kirin û sedemûn biserneketina wan zanîn. Di encamê de ders ji erênî û neyîniyê dîrokê girtin û bi rêbazên hemdem û encamgir des bi têkoşîna azadiyê kir.
Ji ber van taybetiyên wî ji bo Kurdan Ocalan bû efsane. Herwiha fikir û felsefeya wî ji bo meşandina têkoşînê bûn dibistan. Vê rêbertiyê bala hêzên serdest kişand û ji bo berjewendiyên xwe xeter dîtin. Ji ber wê li hev kom bûn û ji bo bêbandorkirina vê rêbertiyê dest bi plana komployeke qirê kirin. Di encama wê komployê de bi awayekî dijexlaqî Rêber Ocalan hat girtin.
Lê komploger bi girtina Ocalan têr nedibûn, lewre baş dizaniyan ku di zindanê de be jî ka hebûna wî ji bo gelê Kurd û gelên herêmê tê çi wateyê. Ji ber wê dest bi plana bêdengkirina wî kirin û tecrîdeke dijmirovî, dijexlaqî, dijqanûnî û pir giran li zindana Îmralî danîn. Bawer dikin ku wê bi tecrîdê Ocalan û gelê wî ji hev qut bikin. Lê xwe dixapînin, lewre têkiliya di navbera Ocalan û gel de ne madî, fikrî ye.
