Nehîr Pale
Di civakê de jin rûbirûyî hinek buyerên giran tê ku di encama wê de dişkê û nikare derbas bike. Li bajarê Reqayê du keç (S.D. û R.D.) temenê wan di navbera 19-20 e de ye, berpirsyartiya bavê xwe yê astengdar rakirine. Bav nexweş e û astengdare, eger jiyan bike ew jî bi xêra her du keçên wî ye. Her du keçan nexwendiye û tu karî nizanin ku xwe û bavê xwe xwedî bikin. Xwişk û bira zewicî ne lê berpirsyartiya ji biran tê xwestin ku bav û xwişkên xwe xwedî bikin, xwe nadin ber. Bav jî ji keçên xwe ne razî ye û gazinca wan dike, lawik jî li ser gotinên bavê xwe her tim li xwişkên xwe dixin, wan girêdidin bi rojane bê xwarin dihêlin, heyanî ew keçik direvin malên cîranê xwe ji bo wan ji destê birayên wan rizgar bikin.
Li Dêra Zorê jî jin bi awayekî dîtir tê şikandin. Bav keça xwe ya 17 salî (S.E.) dide xortekî ku ji dûrve mirovê wan e, xort ev çend salin çuye Tirkiyê dixebitê û keça 17 salî ji bo wî wê derbasî Tirkiyê bibe. Wê çawa derbas bibe? Bi riya kaçaxçiyan ji bajarê Serê Kaniyê ve biçe. Keç bi tena xwe ye û bav wê teslîmî kaçaxçiyan dike. Ev yek li pêşiya civaka tê kirin û li gorî nêrandina wan bav tiştekî rast kiriye. Qîzik 3 mehan li ser sînoran dimîne her ku dixwazin wê û gurûpa wan ku hejmara wan 15 kes e derbasî Tirkiyê bikin, têne girtin. Ji xwe her 3`ê mehan kaçaxçî wê û yên pêre di zeviyan de didin bikar anîn. Dawiyê bav dibîne ku keça wî nikare derbasî Tirkiyê bibe û diçe keça xwe vedigerîne malê. Zaroka 17 salî li ser sînor rastî gelek tiştan tê ku ev cara yekê ye dibîne û bi tena xwe ye. Niha pir tirsiyaye, ew heyecana wê ya berê nemaye û pir bêdeng bûye, êdî ew girêdayî mêrekî ye û hevjînê wê li Tirkiyê ye, divê ew li gorî wê tevbigere.
Jina temen biçûk nexwendiye, tu carî ji malê derneketiye û tu karî nizane, piştî ku şikest ew xistin bin berpirsyartiyeke civakî û exlaqî ya giran.
Dîsa li Reqayê jina temenê wê 60 salî (C.H.) dayîka xwe ya nexweş heyanî ku miriye xwedî kiriye. Ew di temenê ciwaniyê de nexweş dikeve û rehmê wê qut dikin. Êdî ew li gel dayîka xwe dimîne. Ev ne demeke dirêje ku dayîka wê miriye, nêzî 4 sale ango temenê wê 56`sale. Niha ew bêxwedî ye, kesek pêdiviya wê pêknayîne, ew jî tiştekî wê nîne ku xwe pê xwedî bike, nexwendiye û tu karî nizane. Niha li gel kurê xwişka xwe dimîne û xizmeta zarokên wî dike, xwişka wê jî mehê 50 hezarî L.S. jêre rêdike. (C.H.) ji aliyê manewî û madî ve şikestiye û tu hêviyên wê nemane, çav û sîmeyên riwê wê bi te dide hîskirin ku ew li benda mirina xwe ye.
Min 3`ê buyerên ku di encama wan de jin dişkin û piştî şikandinê wê li beramberî rastiyeke dijwar dihêlin, anî ziman. Armanc ji vê yekê ew e ku jin têkeve zanebûna çawa tê şikandin û li hemberî vê yekê têkoşîn bike.