Ha li Rojava gotin na, ha li Başûr fermana êrişê dan!

Fener…

Idrîs Henan

Van dawiyan, li Sûriyê, ji deng û qîreqîra gefûguran bilindtir nîne. Jixwe ne tenê li Sûriyê; him li herêmê û him jî li cîhanê ji bilî vê dengê giroc yê Erdogan nîne. Fena seyê har bûye belaya xwe di her kesî dide û çavên wî ji kiritandinê têr nabin. Berê çend rojan serokê Tirkiyê Erdogan, di rêzegefûgurên xwe de, xelekek nû ya kiritînê eşkere kir û got ku ew li ber qonaxek nû ya dagirkeriya axa Sûriyê ne. Di bin navê ewlekariyê de, ewlekariyê têk dibe. Li şûna aşîtî û aramiyê, şer û talanê belav dike.

Li gorî van daxuyaniyan, diyar e ku ti kesî piştgirî nedayê û ne jî kesekî jê re gotiye “Amîn” Lê tê fêmkirin ku li hemberî helwestên nerazîbûnê gav paş de avêtiye û berê xwe daye hevpeymankerê xwe yê Astana û Sûçî, dewleta Rûsyayê. Lê Rûsya jî ku cara yekê ye helîkopterên xwe bi vî rengî di ser çeperên Şehba, Efrîn heya Babê re difirîne, jê re dibêje; ti nikarî derveyî lihevkirina bi min re ti oparasyonan li van herêmên di bin serweriya hêza min de ne bikî. Her wiha dibêje; ez li Ukranyayê bi ser ketime, hêza min têrê dike li Sûriyê jî berjewendiyên xwe biparêzim. Dêmekî nameyên cengê, dîplomatîk yên salên 2016, 2018 û 2019an hatine ceribandin, dubare dikin. Hîcar dixwazin carek dib bi rêyeke nû lihevkirineke nû bidin avakirin. Lê diyare jî şertên zeman û mekan ên wan salan naşibin ên roja me ya îro. Him aliyê hêzê û him aliyê itîfaqên navneteweyî de. Stratejiya ku berê bi awayekî veşartî jê re dihat xebitandin, îroj eşkere bi rêkûpêk dibe. Ji lew re, îroj DYE û li pişta wê welatên rojavayî, bi hemû hêza xwe destwerdana kirîza Ukranyayê li hemberî Rûsya kirine. Amerîka wê rojê digot; em ê çekên pêşketî yên zîrek bidin artêşa Ukranya. Rûsya jî ji bo vê pozisyona nû ya Tirkiyê biçewsîne û li dijî bloka dijber a Amerîka û Ewrûpa bişixulîne, bersivên xwe li hemberî gefên Tirkiyê net nake. Bi rêbazên radîkal pragmatîk, gêzerê nêzî devê Erdogan dike, lê nahêle gez bike. Hewl dide li dijî NATO’yê bi kar bîne. Tevî ku baweriya xwe bi Erdogan û Tirkiyê nabe, lê dîsa jî li ser hesabê têkoşîna gelan hewl dide bajo lihevkirineke li dijî bloka dijber. Ango hemû alî jî dixwazin di oxira berjewendiyên xwe de, têkoşîna azadiyê bi gelemperî ji nav bibin.

Ha li Rojava gotine em bi we re ne û em rê li ber êrişên Tirkiyê digirin, ha jî li Başûrê Kurdistanê fermana êrişên li ser Herêmên Parastinê yên Medyayê dane. Sîstemek wisa durûyî ye ku siyasetek piralî a li ser bingeha qezencê dide meşandin. Ji lew re, hêza têkoşîna li hemberî hişmendiya desthilatdar a baviksalarî, ku bi piştgiriya gelan mezin bûye, çawa ku 50 sal in zêdetir pişta xwe daye Toros-Zagrosan, Hawar û Amanosan, wê hîcar li ser qabana xwe were pîvan û xwedî giraniya bandorwar be.

Ji xwe di cewherê herdu aliyan de, tunekirina enerjiya gelan a bi Tevgera Azadiyê re teşe girtiye re heye. Ji ber vê jî, ne dûr e û gelek gengaz e di şerê li hemberî hişmediya azadiyê de ku veguheriye awantajekî gelan, li hev bikin. Ramanên Tevgera Azadiyê, piştî hilweşîna sosyalîzma real û bi berxwedana li hemberî sermayedariyê mezin û bi hêz bûye re, çendîn rûbirûyî êrişên hovane kiribin, tekane bijarde û senteza gelan a azadî, edalet û demokrasiyê ye. Ji bona vê jî, her çendî daxuyaniyên cuda cuda derbarê van gefên Erdogan derketibin, gelek hêsan e ku sibê jî li ser me li hev bikin. Helwestên Siwêd û Fînlandayê ji bo tevlîbûna nava NATO’yê û civînên nepenî bi rejîma Tirkiyê re, vê rastiya me hewl daye rave bikin, baş vedibêje.