Dilyar Cizîrî
Piştî Heyet Tehrîr El-Şam (HTŞ) li Helebê li dijî rêjîmê êrişeke berfireh da destpêkirin, gelek hesabên cûda derketin holê, lê tu kesî bawer ne dikir di nava çend rojan de ne tenê Heleb, lê belê Tevahî herêmên Hikûmeta Şamê bikevin destê HTŞ’ê de. Bi vê rewşê re li Bakur û Rojhilatê Sûriyê jî guhertinek mezin hate jiyankirin.
Dewleta Tirk a ji destpêka aloziya Sûriyê û heta niha bi hemû hêza xwe kar dikir, dawî li Rêveberiya Xweser û hêzên wan ên leşkerî bîne, hewldanên xwe bi plan û rengên nû dewam kir. Xweser civaka Sûriyê û bi taybet di hindirê Bakur û Rojhihilatê Sûriyê li dijî Rêveberiya Xweser sor bike. Aloziyê di nava pêkhateyan de ava bike, û tişta bi serê hikûmeta Esed û Artêşa wî hat, bi serê Rêveberiya Xweser û QSD’ê bîne.
Di çend rojên destpê de wan wiha hesab dikir ku plana wan ber bi serkeftinê ve diçe. Ev bi taybet dema Rêveberiya Xweser ji bo parastina koçberên Efrînê biryara valakirina Kantona Efrîn-Şehbayê da û bi dagirkirina Minbicê derket tûtkeyê. Dewleta Tirk wiha hêvîd kir Artêşa wê ku bi navê çeteyên “Artêşa Niştimanî” êrişî Bendava Tişrînê û Pira Qereqozaqê kirin, wiha hêvî dikir ewê pişta Rêveberiya Xweser bişkîne û planên xwe yên dagirkeriyê di tevahî Sûriyê de feriz bike. Ji bo pêkanîna wê li dijî Bendava Tişrîn û Qereqozaq hemû cûreyên çekên şer ji balafirên şer û yên bê mirov bigre û heta top û tangên herî giran bikar anî.
Lê tişta bû, ne li gorî planên dewleta Tirk bûn. Şervanên QSD’ê li Tişrîn û Qereqozaq tevî dijwarî û tundiya êrişên bi serkêşiya Artêşa Tirk û beşdariya hezaran çeteyên herêmî, berxwedanek bê hempa û dîrokî nîşan dan. Lê zêde bike gelê Bakur û Rojhilatê Sûriyayê yên bi armanca parastina Bendava Tişrînê bi karwanan meşiyan. Dewleta Tirk bi balefiran êrişî karwanê gel kir, bi dehan şehîd û birîndar çêbûn. Di nava Şehîd û birîndaran de Rojnamevan û Hunermend Bavê Teybar ê bi nav deng jî hebû. Lê tişta balkêş îradeya gel ne şikest û heta niha nobedariya li ser bendavê dewam dike. Bavê Teybar jî di nav de peyamên hevalên Şehîd û birîndaran ên têkbirina tirs û mirinê û çirandina navê wê, her wiha digotin; em ji mirinê mezintirin.
Ev rihê berxwedanê hemû denge dan guhertin, dijmin berî dostan matmayî hiştin. Her kesî got ev çi rihe di van rewşên herî dijwar de pelên dîrokê ji nû ve vejîn dike. Îro bi rihê berxwedana gelê Şoreşgerî ya Benava Tişrînê gelê kurd yekîtî qezenc kir. Ne tenê wiha bi hemû gel û pêkhateyên din ên herêmê re yekîtiya xwe hîn xurtir kiriye.
Destkeftî û serkeftin tenê di vir de sînordar nemaye, em dibînin li Humis, Hema, Şam, Tertûs, Laziqiyê û gelek herêmên din ên Sûriyê bang li QSD’ê dikin, da ku wan ji êrişên nijatperestî yên dewleta Tirk û hevkarên wê biparêze. Berxwedana Bendava Tirşînê careke din rastiya ku bêyî pergala netewa demokarîk çareserî ne li Sûriyê û ne li Rojhilata Navîn pêkane, derxist holê.
