Osman Sebrî, di 5’ê Çile ya sala 1905 an de li navçeya gûndê Narîncê ya wê demê ser bi Meletiyê ve neha ser bi Semsurê ve hatiye dinê. Osman Sebrî di deh saliya xwe de 1915 an de bavê xwe winda dike û sêwî dimîne. Piştî mirina bavê wî, dayika Osman Sebrî, Emîne bi apê wî Şukrî ve yê ku axayê Mirdesî bû dizewice. Apê Şukrî ji zarokên xwe pirtir ji Osman Sebrî hez dike û wî di bin baskên xwe de him perwerde dike û him jî diparêze. Wi dişîne dibistanê heta ku ya navîn bidawî dike. Apê wî hê di 16 saliya Osman Sebrî de wî dizewicîne. Ji zewaca wî ya destpêkê 3 kur jêre çêbun, 2 jê zu mirin û yê sêyemîn jî bi navê Welat di destpêka sala 1970 î de li bakurê Kurdistanê hat kuştin.
Di wê demê de tevgera gelê Kurd ya ji bo serxwebûn û azadiyê di 1925 an de bi serkêşiya Şêx Seîdê Pîran dest pê dike. Apên wî Şukrî û Nûrî digel Şêx Seîd û 48 hevalên wî li Amedê tên darvekirin.
Osman Sebrî di bîranînên xwe de vê bûyerê weha dibêje;
Me dengê lingê leşkeran bihîst û me xwe da hev. Wext nîvê şevê bû. Bi lezgînî min destên apên xwe ramusand. Dema ew birin sêdarê li pişt wan min li wan nihêrî. Min dengê apê xwe carekî din bihîst:
Egid be, dirust be, pêgihiştî be û dema gihiştî dawiya rêkê azad û serfiraz be.
Ji wir derketim û rasterast çûme nav cihê xwe. Barekî mezin min girtibû ser milên xwe. Komarê dest danîbû ser tevayî mal û milkên me, paşê jî apên min kuştibûn. Wekî ku ji mezinekî rêber bêpar mabûm berpirsiyariya şazdeh zarokên ku pêdiviya wan bi xwedîkirinê heye kete ser milên min. Berî bi deh salan dema ku min bavê xwe winda kir apê min Şikrî tunebûna wî bi min nedabû hesandin. Gelo minê jî wekî wî bikariba li van zarokan baş mêze bikira? Di bin giraniya hizrên xwe de ser xwe çûbûm.
Dema sibê rabûm roj derketibû…
Bi vê bûyerê ve malbata Osman Sebrî tevî karwanê cangoriyên Kurdistanê dibe. Piştî van bûyeran Osman Sebrî jî ji aliyê hêzên komarê ve tê girtin û hetanî sala 1928 an li bajarê Denizliyê di girtîgehê de dimîne. Piştî Efuyeka giştî ku tê berdan vedigere Meletiyê û dest bi karê welatparêziyê dike. Dîsa dixwazin wî bigrin lê ew xwe nade dest û roja 24’ê Kanûna 1929’an derbasî Rojavayê Kurdistanê dibe. Li Rojava bi cih dibe. Li Suriyê rastî gelek kesan tê ku beşdarî serhildana Şêx Seîd bûne û ji nûve dest bi karê xwe yê siyasî û karên welatperweriyê dike.
Osman Sebrî kesayeteke wisaye ku bûye şahidê gelek bûyerên dîrokî yên ku ji bo dîroka Kurdistanê û Şoreşa Kurdistanê giring. Ji ber vê yekê jî jiyana Osman Sebrî bi dîroka sedsala dawî ya Kurdistanê ve rasterast girêdayîye.
Osman Sebrî li Sûriyê di karê kovara Hawar de cih digre û gelek helbest, şirove, çîrok û tiştên din dinivîse.
Lê Jiyana Osman Sebrî li gel wêjeya Kurdî bi kar û barên siyasî û tekoşîna siyasî ve jî derbas dibe. Osman Sebrî agirê nava xwe yê Kurdperweriyê nikare tenê bi wêjeyê ve dagre û dixwaze bi rengekî çalak di nava tekoşîna siyasî û çekdarî ya Kurd de cih bigre. Osman Sebrî di vê demê de li gel navdarên Kurd, Celadet Elî Bedirxan, Cigerxwîn, Qedrîcan û Tîrêj hev dinasin û pêkve kar dikin.
Osman Sebrî wê demê bi armanca ku biçe tevlî serhildana Agirî bibe dikeve rê. Di sala 1931 ê di rê de tê girtin û demekê di girtîgeha Mûsil û Bexdayê de dimîne.
Osman Sebrî di vê pêvajoyê û hemî demên jiyana xwe de bi gelek zehmetiyan ve rûbirû maye û heta sala 1972 yan nêzîkî 20 caran hatiye girtin û gelek caran hatiye koçberkirin.
Di sala 1944’an de Osman Sebrî li Şamê zewaca xwe ya duyem kir, ji jina xwe ya zewaca duyem ya Çerkez 5 zarokên xwe çêbûn.
Di sala 1954’an de Osman Sebrî tîpên Kurdî bi nivîsa Latînî derxistin.
Li gel karê wêjeyî û zimannasî di heman demê de karên siyasî jî dimeşand. Di sala 1957’an de bi hinek hevalên xwe yên rewşenbîr ve Partiya Demokrat ya Kurd ya Surî damezirandin û Osman Sebrî dibe Serokê Partiyê.
Navdarê Kurd yê welatperwer û rewşenbîr Osman Sebrî di roja 11’ê Cotmeha 1993’an li Şamê jiyana xwe jidest da.
Çend berhemên Osman Sebrî ev in:
1- Elîfbêya Kurdî /1954 / Şam. 2- Bahoz / helbest / 1956/ Şam. 3- Derdên me / gotar û çîrok / 1956 / Şam. 4- Gotinên xav napijin bê tav / helbest / 1981/ Almanya / 5- Elîfbêya Tekûz / 1982 / Şam. 6- Çar Leheng / têkest / 1984 / Şam. 7- Bersiva Hoşeng / 1992 / Şam.
