Ahmet Aktaş
Di nava gel de, ji bo kes an jî hêzên wisa çavên wan li der û deverên xerabe, şer û pevçûn lê hebin, dibêjin;”weke gur û qertelên bêhna laş û kelaşa hildane”.
Mirov bala xwe dide zihniyet û siyaseta AKP-MHP’ê, mîna vê bivêjê, li kîjan welatî tevlihevî, alozî, şer û pevçûn hebe, ev koma qirker û dagirker berê xwe didin wî welatî. Ji ber ku xwedî zihniyeta wêranê û talanê ye. Jixwe xwediyê dîrokeke wisa ye û tew xwe bi wê dîroka xwe ya lewitî û xwînrêj pesnê xwe didin!
Nêzî salekê ye, welatên wisa li gorî dilê rêveberên AKP-MHP’ê dixwestin nemabûn. Lê dîsa li hinek welatan; weke Efxanistan, Ukrayna û vê dawiyê dîsa Libya’yê alozî, şer û pevçûn derketin, hema berî her dewletê, mîna Qertelên Laşxurê bêhn hilanî, berê xwe dan van welatan.
Li gorî tê xuyakirin, dibe ku li Efxanistanê pariyekî piçûk li froşgahê bi dest xistibe, lê li Ukaynayê ti hêvîya wan xuya nake. Ji ber ku li ser wî laşî dewletên cihanê yên sereke DYA û Rûsya, xwe dikin xwedanê wir û xwedê zane ti pariyan naxin devê ti kesên mîna AKP-MHP’yan!
Bi tenê niha tama devê xwe li Libyayê xweş dikin. Ji ber li wir aloziyê rû da, ew pêkhatina Rêveberiya Yekîtiya Neteweyî ya A.Dibeybe têk diçe. Li Tobrukê, Meclîsa Neteweyî li hev kom bû, A.Dibeybe daxist, li şûna wî Fethi Başaxa wek Serokwezîrê Libyayê hilbijart.
Lê alozî gurtir bû. Ji ber ku niha 2 Rêveberî û 2 Arteş hene li Libyayê. Yek ya Dibeybe li Trablûsê, dudu ya Başaxa li Tobrûkê.
Hema piştî vê bûyerê nîşanên qeyrana mezin hatin diyarkirin: Êrîşên kuştina her du rêberan jî; hem li ser Dibeybe û hem li ser Başaxa pêk hatin.
Dewleta despêkê ya Tirkan bû ku bertek nîşan da û li gorî saloxan, komên kujerên nû ji Sûriye û ji Rojava şandine Libyayê. Herwiha wê şandeyeke siyasî ya dewleta xwe jî bişîne.
Belê li gorî rewşa heyî, şensê serkeftina AKP-MHP’ê diyar nake. Ji ber ku jixwa ji mêj ve ye ew û “dostê” xwe Rûsya, li gelek deveran hatine hemberî hev: Ji despêkê ve li Sûriyeyê, li pey wê li li Libyayê, Qerebaxê û hwd.
Dibe ku ya herî dawî û herî dijwar li Ukraynayê hatin hemberî hev. Li gel ewqas nakokî û dijberiyên giran, niha jî li Libyayê bû cara duduyan ku tên hemberî hev. Helbet xerabûna hevkariya wan, ji bo Kurdan nexasim ji bo Rojava bi xêr e!
Herwiha, ew û Îran jî hatin hemberî hev; hem li Sûriyê, hem jî li Iraq û Efxanîstanê. Helbet bi vê ve girêdayî ew sêqoliya wan ya ASTANA û SORÇÎ sar bûye, êdî dibe ku nemeşe jî. Mînaka herî dawî jî li Stenbolî MITê êrîş bir ser nivîsgeha Istixbarata Îranê û 14 kes hatine girtin jî.
Li gel vê, bi rêya Nêçîrvan Berzanî dest avêtiye rêveberiya Bexdayê jî. Ji vê hewldanê Îran nerazî ye û ji bo têk bibe Fermandarê Hêza Qudsê General Ismail Kanî (Şûngirê Silêman Qasimî ye) şand Necefê û Hewlêrê!
Ev sergêjiyên rêveberiya AKP-MHP’ê ne bes bû niha bûyera li Qibrisa Tirkan kuştina Xelîl Balyali bi ser ve hat! Hema hema dişibe Bûyera Susurlukê. Li vir jî hevkariya dewletê, siyasetê û mafyayê careke din aşkere û zelal derket holê.
Ji her alî ve diyar dibe ku rêveberiya AKP-MHP’ê ber bi ketinê ve diçe. Aloziyên Libya û Ukraynayê jî têra rizgariya wê nake!