Farûk Sakik
Piştî ku Şingal ji DAIŞ’ê hat rizgarkirin li heremê di warê rêveberiyê de ji nû ve rêxistinbûyînê dest pê kir. Sîstema Xweseriya Demokratîk ku bingehê xwe ji fikir û ramanên Rêber Apo digire hat ragihandin. Meclîs hatin avakirin hemû gel û baweriyên li heremê xwe di nava vê sîstemê de birêxistin kirin.
Ev sîstema ku li vê derê hatibû avakirin bala cîhanê jî kişandibû. Sal derbas bûn li Îtalya dostên Kurdan insiyatîfek ku piştgiriyê dide doza Kurdistanê ava kirin. Komkujiya sala 2014’an û pêvajoya piştî rizgarkirinê bala vê insiyatîfê kişandibû û piştî demekê derbasî Şingalê bû. Dixwestin di dermankirina birînên Şingalê de cih bigirin û li vê derê nexweşxaneyekê çêkin. Heman xebatên wan li Mexmûrê jî hebûn û li vê derê nexweşxaneyek jî ava kiribûn.
Di Tîrmehê de, di Stêrk Tv di bernameya Platforma Gel de, berdevka vê insiyatîfê mêvana min bû. Dema behsa gere xwe ya Kurdistan û çavderiyên xwe dikir, di heman demê de rastiya heremê bi awayekî objektîf dianî ziman. Digot, me Ocalan di teoriyê de nas dikir. Bi tenê pirtûkên wî xwendibûn û ji dostên me yên Kurd me perspektifên wî yên ji bo jiyaneke azad bihîstibûn. Dema ku em derbasî Şingale bûn, me paradîgmaya Ocalan di pratîkê de dît. Êdî me bawerî anî ku li dijî sîstema serdestan sîstema gelan pêkan e.
Ev sîstema hatî avakirin her çiqas dostên Kurdan keyfxweş kiribûn jî ewqas dijminên Kurdan jî tirsandibû. Dewleta tirkî ya dagîrker ji bo 2 tiştan Şingal ji xwe re kiribû armanc.
1- Riya xeyalên wan yên neo-osmanî di vê derê de derbas dibû.
2- Sîstema li vê derê hatibû avakirin wê ji heremê re bibûya emsal û belav bibûya.
Ji ber van sedeman êrîş kir. Bi ser neket. Bi hêzên heremê yên weke PDK û rejima Bexdayê re ket nava danûstandinan. Di 9’ê Cotmeha 2020’an de li ser statûya Şingalê li Bexdayê, li ser daxwaziya Tirkiyê, di navbera PDKê û rejima Bexdayê de peymanek hat imzekirin. Car caran hewldanên êrişan pêk hatin lê gelê Şingalê bi vîneke mezin li ber xwe da û ev pêlên êrişan têk birin.
Îro jî xêrnexwaz ji Şingaliyan yek tiştî dixwazin. Dibêjin şopên PKK’ê ji vê derê paqij bikin. Hêzên xwe yên parastinê belav bikin. Her kes baş dizane ku ev hêzên parastinê ji ciwanên Şingalê pêk tên. Rast e di nav wan de hin ciwanên heremê ku berê wek gerîla yan jî şervan şer kirîn jî hene. Van kesan di sala 2014’an de dema DAIŞê komkujî pêk anî, bi hawara malbatên xwe hatibûn. Sozek wan heye, heta metirsî û talukeya ser Şingalê berteref nebe wê li wê axê bimînin.
Di van demên dawî de hin kes radibin rûdinin bargehên PKK destnîşan dikin. Dibêjin ji başûrê Kurdistan derkevin, li Şingalê nemînin. Ev der axa Kurdistanê ye û wê gerîla biryar bide li kû dimîne yan namîne. Gaveke wêdetir diçin û dibêjin, çima posterên Rêber Apo li heremê tên daleqandin. Baş dikin ku Şingal bi wan posteran xemilandine. Û heta ji wan tê divû posterên mezintir daleqînin da ku kezeba wan dijminan reş bibe.
Yekîtiya neteweyî çi ye? Yekîtî xwedîderketina li sembolên welat e. Xwedîderketin û heskirina hêzên parastina welat e. Heskirina rêberê neteweyî ye.
Dijmin ji bo ku Kurdan ji van 3 nirxan dûr bixe siyaseteke taybet dimeşîne û hin hêzên Kurdan jî dibin parçeyek vê siyaseta dijmin.
Kurd divê li sîstema xweseriya Demokratîk ya Şingalê xwedî derkevin û ji bo parastin û zeximkirina vê sîstemê çi ji dest wan tê pêk bînin. Madem ku dijmin ev der ji xwe re kiriye armanc, dive Kurd jî xwedî derketina Şingalê ji xwe re bikin armanc